အမုန္း

ငါမုန္းတယ္၊ေဝးကြာျခင္းကို
ယူေဆာင္လာတဲ့ သဝန္တိုမွဳရဲ့
သံသယေလးေတြ ငါမုန္းးတယ္။
ငါမုန္းတယ္၊အခါလြန္မိုး
သြန္းၿဖိဳး႐ြာခ်၊ေနာက္က်သြားတဲ့
ေနာင္တအခ်စ္ေတြ ငါမုန္းးတယ္။
ငါမုန္းတယ္၊စည္းမေဖာက္ခ်င္ဘူး၊
အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ မဝ့ံရဲခဲ့တဲ့
သိမ္ငယ္စိတ္ေတြ ငါမုန္းတယ္။
ငါမုန္းတယ္ အလြမ္းေတးသြား
ရင္လြယ္ထားတဲ့ ငါႏွလုံးသားကို
ငါမုန္းတယ္။

ကိုခ်ဳိ

ေၾသာ္..ဖိုက္တင္းေဘာ

တစ္ခါက မကၠဆီကိုႏုိင္ငံ စားေသာက္ဆိုင္တစ္ခုမွာ ဘာမ်ားမွာစားရပါ့မလဲလို ့ ထိုင္ၿပီး
စဥ္းစားေနတဲ့ အမ်ဳိးသားတစ္ေယာက္ဟာ စားပြဲထိုးတစ္ေယာက္ၿဖတ္ေလွ်ာက္အသြား
သယ္ေဆာင္ထားတဲ့ ပန္းကန္ၿပားထဲက ေ႐ွာက္သီးအ႐ြယ္ အသားတံုးၾကီး ၂ လံုး ကို
ၿမင္လိုက္ေတာ့မွ စားပြဲထိုးကို ေခၚၿပီး “ အဲဒါမွ ငါစားခ်င္တာ” လို ့အားပါးတရ ေၿပာလိုက္ေတာ့
စားပြဲထိုးက “ဝမ္းနည္းပါတယ္ ဆရာ.ဒါက စပါယ္႐ွယ္ ဟင္းလ်ာပါ..တစ္ေန ့မွ တစ္ပြဲသာ မွာလို ့ရပါတယ္”
လို ့ေၿဖပါတယ္။
အဲဒီအခါ အမ်ဳိးသားက “ေဟ-ဘယ္လို စပါယ္႐ွယ္မို ့လို ့တံုး” လို ့ၿပန္ေမးေတာ့
“ဒီလိုပါဆရာ-ဒီေန ့ႏြား႐ုိင္းသတ္ပြဲမွာ ဆံုးသြားတဲ့ ႏြား႐ုိင္းရဲ ့ဖိုက္တင္းေဘာေပါ့ ဆရာ..ဒီမွာေတာ့
ေပၚၿပဴလာအၿဖစ္ဆံုး ဟင္းလ်ာေပါ့ ၾကိဳတင္ဘိုကင္လုပ္ထားရပါတယ္” လို ့စားပြဲထိုးက ၿပန္ေၿဖပါတယ္။
“ကဲ-ဒါၿဖင့္လဲ ေနာက္မွာ ရမဲ့ေန ့က ဘယ္ေန ့လဲ” လို ့ ေမးပါေလေရာ စားပြဲထိုးက မွတ္စုစာအုပ္ထုတ္ၾကညၿပီးမွ
“အဂၤါေန ့” လို ့ေၿပာေတာ့ “ဒါၿဖင့္ရင္ ငါ့အတြက္ အဂၤါေန ့စာရင္း ထည့္ထားကြာ” ဆိုၿပီး ေတာင့္တၿခင္းၾကီးစြာနဲ ့
ေစာင့္ဆိုင္းေနတဲ့ စားသံုးသူမ်ား ေ႐ွ ့ေမွာက္ သယ္ေဆာင္သြားတဲ့ အသားတံုးၾကီးေတြကိုပဲ ေန ့စဥ္ေငးေမွ်ာ္
ၾကည့္ေန႐ွာတာေပါ့။ ။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူခ်ိန္းထားတဲ့ အဂၤါေန ့ ေရာက္လာပါေလေရာ - ဒါေၾကာင့္ အမ်ဳိးသားခၿမာ ထိုင္ေနက်
စားပြဲမွာ စိတ္လူပ္႐ွားစြာနဲ ့ထုိင္ၿပီး “ငါ့ စပါယ္႐ွယ္ေလး လိုခ်င္ပါၿပီ” လို ့မွာၿပီး ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္းစြာနဲ ့ င့ံလင့္ေနပါသတဲ့...
ဒါေပမယ့္ စားပြဲထိုးလဲ ေရာက္လာေရာ ပန္းကန္ၿပားထဲက စပ်စ္သီးသာသာ အသားတံုးေလး ၂ တံုးကို ၿမင္လိုက္ရေတာ့
ခၿမာ-“ေဟ..ဒါဘာလုပ္တာလဲကြ” လို ့ေမးမိပါေရာ ဒီေတာ့ စားပြဲထိုးက
“ဝမ္းနည္းပါတယ္ဆရာ ဒါေပမဲ့ ဒီလိုပါ ႏြား႐ိုင္းလည္း ေန ့တိုင္း အ႐ွဳံးခ်ည္း မၾကံဳပါဘူး..ကေန ့သူႏိုင္တဲ့ေန ့ပါ ဆရာ”
လို ့ ၿပန္ေၿဖလိုက္ပါသတဲ့။ ။

ဘဝမွာ ဒီလိုပါပဲ..အၿမဲ အႏိုင္၊အမွန္၊အေကာင္းခ်ည္းပဲ ရမွာ မဟုတ္သလို အ႐ွဳံး၊အမွား၊အဆိုးလည္း အၿမဲ မလာတတ္ပါဘူး
အႏိုင္ ရရင္ ၿပံဳးၿပသလို ႐ုဳံးတဲ့အခါ ခံႏိုင္ရည္႐ွိေအာင္ ၾကိဴးစားရမယ္.. အမွန္ ရရင္ ေက်နပ္ဝံံ့ၾကြားသလို မွားတဲ့အခါ စိတ္ကိုေၿဖသိမ့္ႏိုင္ရမယ္..အေကာင္း ၿဖစ္ရင္ ၾကည္ႏူးပီတိရသလို အဆိုး ကိုလည္း လက္ခံႏိုင္ရမယ္..
အၿမဲ ဒြန္တြဲေနတဲ့ ေလာကနိယာမ တရားကို လက္ကိုင္က်င့္သံုးႏိုငၾ္ကပါေစ...

အခ်စ္ကို တပ္ဆင္ၿခင္း

အင္ဂ်င္နီယာ ။ ။ “ဘာမ်ား ၀န္ေဆာင္ေပးရမလဲ ခင္ဗ်ာ။”

ဧည့္သည္ ။ ။ “ႏွလုံးသားမွာ အခ်စ္ကုိ တပ္ဆင္မလုိ႔ ဆုံးျဖတ္ထားပါတယ္။

ဘယ္လုိတပ္ဆင္ရမလဲဆိုတာကုိ တဆင့္ျခင္း ေျပာျပလုိ႕ရမလား။

အင္ဂ်င္နီယာ ။ ။ “ရပါတယ္. . .တပ္ဆင္ဖုိ႕အဆင့္သင့္ျဖစ္ၿပီလား။”

ဧည့္သည္ ။ ။ “ဟုတ္ကဲ့။ အဆင္သင့္ျဖစ္ပါၿပီ. ဒါေပမဲ့ နည္းပညာေတြကုိ

သိပ္နားမလည္လုိ႕ ပထမဦးဆုံး ဘာလုပ္ရမလဲ ဆုိတာကုိ ေျပာျပပါလား။”


အင္ဂ်င္နီယာ ။ ။ “ပထမအဆင့္ အေနနဲ႕ ရင္ဘတ္ကုိ ဖြင့္လုိက္ပါ။

ႏွလုံးသားကုိ ရွာေတြ႕ၿပီလား။”

ဧည့္သည္ ။ ။ “ေတြ႔ပါၿပီ။ ဒါေပမဲ့ တခ်ဳိ႕ပရုိဂရမ္ေတြ အလုပ္လုပ္ေနတာေတြ႔ရတယ္။

သူတုိ႕အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ အခ်စ္ကုိ တပ္ဆင္ရမွာ အခက္အခဲ ရွိႏုိင္လား။”

အင္ဂ်င္နီယာ ။ ။ “ဘာပရုိဂရမ္ေတြ အလုပ္လုပ္ေနသလဲ။”

ဧည့္သည္ ။ ။ “အင္း… ဒဏ္ရာေဟာင္း၊ တစ္ကုိယ္ေကာင္းဆန္စိတ္၊

မနာလုိ ၀န္တုိစိတ္၊ နာက်ည္းစိတ္ေတြက အလုပ္လုပ္ေနပါတယ္။

အင္ဂ်င္နီယာ ။ ။ “ကိစၥမရွိပါဘူး. . .အခ်စ္ကုိတပ္ဆင္ လုိက္တာနဲ႔ အခ်စ္

ဒဏ္ရာေဟာင္းကုိ စစ္စတန္ (system) ကေန ဖ်က္လုိက္မွာပါ။

အဲဒီ ဒဏ္ရာေဟာင္းက မွတ္ဥာဏ္ (memory) ထဲမွာ က်န္ခ်င္က်န္ခဲ့လိမ့္မယ္။

ဒါေပမဲ့ တျခား ပရိုဂရမ္ေတြကုိေတာ့ အေႏွာင့္အယွက္ မျဖစ္ေစပါဘူး။

အခ်စ္မွာ ရွိတဲ့ ကုိယ္ခ်င္းစာစိတ္က တကုိယ္ေကာင္းဆန္စိတ္ကုိ ဖုံးသြားလိမ့္မယ္။

မနာလုိစိတ္နဲ႔ နာက်ည္းစိတ္ေတြကုိ အရင္ပိတ္ပစ္ရဦးမယ္။

ႏုိ႔မဟုတ္ရင္ အခ်စ္ကုိ တပ္ဆင္ရာမွာ အခက္အခဲ ရွိလိမ့္မယ္။

သူတုိ႔ကုိ ပိတ္ပစ္ႏုိင္မလား ”

ဧည့္သည္ ။ ။ “သူတို႔ကို ဘယ္လိုပိတ္ရမလဲ? ေျပာျပနိုင္မလား”

အင္ဂ်င္နီယာ ။ ။ “ရပါတယ္… ခြင့္လြတ္စိတ္ကို ေရြးျပီး ရမ္း (run) လိုက္ပါ။

မနာလို ၀န္တိုစိတ္နဲ႔ နာက်ည္းစိတ္ေတြ လံုး၀ေပ်ာက္သြားတဲ့အထိ ထပ္သလဲလဲရမ္းေပးပါ”

ဧည့္သည္ ။ ။ “ေကာင္းျပီေလ…အခ်စ္ကို တပ္ဆင္လို႔ ျပီးပါျပီ။ ဒါပံုမွန္ဟုတ္ပါသလား”

အင္ဂ်င္နီယာ ။ ။ “ဟုတ္ပါတယ္…ဒါေပမဲ့ ဒါဟာ အေျခခံအဆင့္ပဲ ရွိေသးတယ္။

အခ်စ္ကို တျခားနွလံုးသား တခုနဲ႔ ဆက္သြယ္ေပးလိုက္မွ သူဟာ အဆင့္ ထပ္တိုးသြားနိုင္တယ္။”

ဧည့္သည္ ။ ။ “ဟာ မွားယြင္းေနေၾကာင္း အသိေပးခ်က္ ေပၚလာပါလား?

အခ်စ္ပရုိဂရမ္ဟာ အျခားတစ္ခုမွာ အလုပ္ မလုပ္နိုင္ဘူးတ့ဲ။ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ?”

အင္ဂ်င္နီယာ ။ ။ “စိတ္မပူပါနဲ႔…အခ်စ္ဆိုတဲ့ အရာဟာ အတြင္းစိတ္ကေနပဲ အလုပ္စလုပ္တယ္လို႔ ေျပာတာပါ။

လြယ္လြယ္ ေျပာရရင္ အခ်စ္ကို တျခားနွလံုးသားတစ္ခုနဲ႔ မဆက္သြယ္ခင္ ကိုယ့္ကိုယ္အရင္ ခ်စ္ဖို႔ပါပဲ”

ဧည့္သည္ ။ ။ “ဒါဆို ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ။”

အင္ဂ်င္နီယာ ။ ။ “ကိုယ့္ကို လက္ခံတဲ့ ဖိုင္ကို ေရြးလိုက္ပါ။

ဒီဖိုင္ထဲက “ကိုယ့္ကိုု ခြင့္လြတ္မူ” “ကိုယ့္တန္ဖိုးကို ကိုယ္နားလည္မူ” နဲ႔

“ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ ကန္႔သတ္မူ” ဆိုတဲ့ ဖိုင္ေတြကို ေကာ္ပီလုပ္ျပီး

ရင္ဘတ္ထဲကို ထည့္လိုက္ပါ။ တူေနတဲ့ ဖိုင္ေတြကို ဖံုးသြားမွာပါ။

ေ၀ဖန္တတ္တဲ့ စိတ္ကိုလည္း ဖ်က္ပစ္လိုက္ပါ။

ေနာက္ျပီး (recycle bin) ထဲက ရွိသမွ်အားလံုးကိုလည္း ဖ်က္လိုက္ပါ”

ဧည့္သည္ ။ ။ “အင္း..ေကာင္းပါျပီ။

နွလံုးသားမွာ ဖိုင္အသစ္ေလးေတြ ထြက္လာတာ ျမင္ေနရျပီ…

စခရင္ မ်က္နွာေပၚမွာ အျပံဳးေလးေတြ ေတြ႔ေနရျပီ။

“တည္ျငိမ္ျခင္း” နဲ႔ “စစ္မွန္ျခင္း”က နွလံုးသားမွာ အျပည့္ ေကာ္ပီကူးထားတယ္။

ဒါဟာ ပံုမွန္ ဟုတ္ပါသလား”

အင္ဂ်င္နီယာ ။ ။ “ပံုမွန္ပါပဲ…တခါတေလ ဒီိလိုပဲ အဆင္ေျပသြားတတ္တယ္။

တခါတေလေတာ့လည္း ေစာင့္ရတတ္တယ္။ အခုဆိုရင္ အခ်စ္ကိုတပ္ဆင္လို႔ ျပီးသြားျပီ။

စတင္ အလုပ္လုပ္ေနျပီ။

အခ်စ္ဆိုတာ လူတိုင္းရဲ႕ နွလံုးသားထဲမွာ ေဆာင္ထားသင့္တဲ့ ဖရီးေဆာ့၀ဲလ္ တစ္ခုလို႔

ကြ်န္ေတာ္ေျပာဖို႔ ေမ့သြားတယ္။ အဲဒီ ေဆာ့၀ဲလ္နဲ႔ သူ႔ထဲက ဖိုင္ေတြကို တျခားလူနဲ႔

မွ်ေ၀ဖို႔ မေမ့ပါနဲ႔။ အဲဒီ လူေတြကလည္း တျခားလူေတြကို ထပ္ျပီး မွ်ေ၀ေပးၾကမွာပါ။

ေနာက္ဆံုး အရမ္းေကာင္းတဲ့ ဖိုင္တစ္ခ်ဳိ႕ ကိုယ့္စီ ျပန္ေရာက္လာမွာပါ”

၀န္ခံခ်က္ ။ ။ forward mail တစ္ခုမွ ျပန္လည္ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။